ڀلي آزمائي ڪو ڪاتي وڏي.
دريائن جي ويجھو رهياسين اڃايل،
ڪئي وقت ويساه گھاتي وڏي.
اڃان هو اندر جي شهر ۾ رهي ٿي،
اڃان هن لئه دل آهي آتي وڏي.
اها آ اسان جي اميدن جي خو شبو،
وري جنهن سڳي آهي پاتي وڏي.
پرين زرد موسم نهوڙي ڇڏيندي،
ائين دير جيڪر تو لاتي وڏي.
وڇوڙن کي آخر سنڀالي به وٺبو،
رهي پيار جي شل حياتي وڏي.
ايوب کوسو،
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں