ڪٿي ڪوئي اڃايل آ ڪٿي ڪوئي وڃايل آ.
گلابن جو قسم آهي اڃان ڀي عشق گھايل آ.
ڪٿي زنجير پيرن ۾ ڪٿي زنجير ذلفن ۾،
ڦلهوري ڇا ڪندين شاعر هتي هر دل ستايل آ.
خبر ناهي مسافر ٿي اويلو ڪو اچي تو ڏي،
جھڳي ۾ ڇو ڀلا تنهنجو اڃان ڏيئو اجھايل آ.
خماريل رات جون نظرون امبر تي چنڊ جو پهرو،
اکين مان ننڊ وئي اڏري پرين جو خيال آيل آ.
ڇڏي ٿي ٽهڪ هو ڇوڙي وڃن ٿا پهر پاڳل ٿي،
لڳي ٿو سونهن جو ساگر سڄو هن ۾ سمايل آ.
ڀلي هو بيرخيون تاڻي محبت کي ڇڏي ڇاڻي،
اسان جي دل ته هن جي پوء به واٽن تي وڇايل آ
(ايوب کوسو)