هوش نه ٿو هت ڪير سنڀالي
هُن کي چئجو ڇير سنڀالي
هُن کي چئجو پن ڇڻ آهي
خود کي هيل سوير سنڀالي
ڪنهن جي جرئت هُن جي سامهون
نين جھلي يا پير سنڀالي
هر ڪو ماڻهو زخمي آهي
ڪنهن کي ڪنهن کي ڪير سنڀالي
مورک ماڻهو وکري ويندين
دل ۾ ايڏا وير سنڀالي
پاڻ وياسين اجڙي آخر
دردن جا هي ڍير سنڀالي
****
ايوب کوسو
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں