غزل

راز تنهنجيءَ اُڀاري نهارن ڇڏيا،
گل سمورا وساري بهارن ڇڏيا!

ڌُوڙ هئا اوچتو خواب هولي ٿيا،
رنگ ايڏا ته تنهنجي خمارن ڇڏيا!

تاب آرس جي آڪاش لوڏي ڇڏيو!
نيڻ پنهنجا جھُڪائي ستارن ڇڏيا!

پير ڇولين سان تنهنجا پُسيا دلربا،
حال پنهنجا وڃائي ڪنارن ڇڏيا!

اڄ به حيران پوپٽ اُتي ٿا رهن،
تنهنجي هٿ جي جتي ها اشارن ڇڏيا!

واس وارن جو آ، يا چنبيلي ٽڙي؟
چنگ لاهي چپن تان ڌنارن ڇڏيا.
.....
ايوب کوسو