غزل

ڇاتيون ڇيرا ڇيرا آهن، ڪيڏانهن وئين؟
واٽون ٻيرا ٻيرا آهن، ڪيڏانهن وئين؟

ارغونن جيئن ماٺ هينئين تان گذري ٿي،
اونڌاهين جا گھيرا آهن، ڪيڏانهن وئين؟

چانڊوڪين سان زخم اُگھيان ٿو خوابن جا!
جھُڙ ۾ تنهنجا پيرا آهن، ڪيڏانهن وئين؟

راڻاسر جو تاڙو تاڙو تڙپي ٿو!
ٻاٻيهن جا ڦيرا آهن، ڪيڏانهن وئين؟

اوڄاڳن جي ٽارين ۾ ڪٿ گل ناهن!
يادن جا آکيرا آهن، ڪيڏانهن وئين؟

تنهنجي مُرڪن کي هو ڌوئڻو رڻ رڻ کي!
منظر ٿي ويا ميرا آهن، ڪيڏانهن وئين؟
‍٭٭
ايوب کوسو