توکي دَردَ دل جا ٻُڌايان ته ڇو؟
ڪنول گل کي شعلا بڇايان ته ڇو؟
ڪچهري ۾ تنهنجي ڪڇان دل جليو ڇا ٖ
غاليچي تي ٽانڊا وڇايان ته ڇو؟
نه سڏڪو سَچو ٿا نه ٽهڪو سچو ٿا ٖ
لڇايان ته ڇو دل نچايان ته ڇو؟
پُڇڻ درد کي دل لڳي ايندي آ ٖ
مان زخمي ملم کان لنوايان ته ڇو؟
تون غمخوار منهنجو سڏائين نه ٿو ٖ
مان غمگين تنهنجو چوايان ته ڇو؟
خيالن ۾ ھڳساڻ ازخود ئي آ ٖ
گلابن کي خوشبو لڳايان ته ڇو؟
مان سنسار ساميءَ ۾ ڇا لئه سمهان ٖ
سمندر کي گهاگهر ۾ نايان ته ڇو؟
علادين انڌو اَجل ٿيو اچي ٖ
اٿم عزم دودو ٖ لنوايان ته ڇو؟
مري پو به محفل ۾ روئان ٖ کلان پيو ٖ
بخاريءَ کي بي حس بنايان ته ڇو؟

استاد بخاري