اتوار، 4 مارچ، 2012

تون ته تون پر سڄڻ، مان به ”تون“ ٿي وڃان


تون ته تون پر سڄڻ، مان به ”تون“ ٿي وڃان،
ڪاش گڏجي وڃان، خوب اَڏجي وڃان.

ڏي نه ڏي ڪجهه نه ڏي، ايترو قرب ڏي،
پاڻ کان پاڻ پنهنجو به وسري وڃان.

شال مون تي رڳو پنهنجو پاڇو ڪرين،
جابجا سونهن وانگر پکڙجي وڃان.

دوزخون، جنتون سڀئي رهجي وڃن،
ڪثرتن جا تماشا به اُڪري وڃان.

ڇو گناهن ثوابن جون  ڳالهيون اُٿن،
جيڪڏهن تنهنجي زلفن ۾ ٻَڌجي وڃان.

سڀ لتاڙي ڇڏيان، سرحدون هوش جون،
اهڙو ’مدهوش‘ ٿي، مست بڻجي وڃان.

***
احمد خان مدهوش


کوئی تبصرے نہیں:

ایک تبصرہ شائع کریں

رابطو ڪريو

نام

ای میل *

پیغام *