اتوار، 24 اپریل، 2016

مِينهن وسندو رهيو

مِينهن ۾ هوءَ مِٺي ، پئي کِلي ۽ پُسي،
آنءُ ڏسندو رهيس، مِينهن وسندو رهيو.

هن جي جوڀن سندي، حُسن جي مينهن ۾،
آنءُ پُسندو رهيس، مِينهن وسندو رهيو.

عشق جي آڳ آ، جا وِسامي نه ٿي،
آنءُ جلندو رهيس، مِينهن وسندو رهيو.

مينهن ۾ نينهن جا، زخم تازا ٿيا،
آنءُ لڇندو رهيس، مِينهن وسندو رهيو.

مينهن ۾ لُڙڪ هي، سڀ ويا اڄ لِڪي،
آنءُ روئندو رهيس، مِينهن وسندو رهيو.

منهنجي هستي مِٺي ! آ جهُريل جهُوپڙي،
آنءُ ڊهندو رهيس، مِينهن وسندو رهيو.

مِينهن جي گائڪي، مِينهن جي شاعري،
آنءُ ٻُڌندو رهيس، مِينهن وسندو رهيو.

شعر ائن ٿا اچن، ڄڻ ڦڙيون ٿيون پون،
آنءُ لِکندو رهيس، مِينهن وسندو رهيو.

*****
مسرور پيرزادو

هي دنيا هل چل جي بستي هتِ ماڻهو ايندا ويندا هِن


هي دنيا هل چل جي بستي هتِ ماڻهو ايندا ويندا هِن
چار گهڙيون مهمان رهي پر لوڪ پداري ويندا هِن
اڪثر ماڻهو بعد مرڻ جي ياد نه ڪنهن کي ايندا هِن
ڪي ڪي ماڻهو تاريخن ۾ نقش اڀاري ويندا هِن
اڪثر ماڻهو موت جي ڊپ کان هر هر جيئندا مرندا هِن
ڪي ڪي ماڻهو جيئندي جيئندي موت کي ماري ويندا هِن
اڪثر ماڻهو پاڻ جيئڻ لاء قوم کي ماري ويندا هِن
ڪي ڪي ماڻهو مرندي مرندي قوم جيئاري ويندا هِن
اڪثر ماڻهو مَتِ جا موڙا پاڻ نه پنهنجا ٿيندا هِن 
ڪي ڪي ماڻهو نسلن جي تقدير سنواري ويندا هِن
اڪثر ماڻهو مستانن تي ڪوڙي فتوا ڏيندا هِن
ڪي ڪي ماڻهو اناالحق جي تند تنواري ويندا هِن
اڪثر ماڻهو عهدي خاطر پاڻ وساري ويندا هِن 
ڪي ڪي ماڻهو دربدر ٿي وقت گذاري ويندا هِن

******
جمن دربدر

رابطو ڪريو

نام

ای میل *

پیغام *