هُوءَ!

هُوءَ!

ڏک جون سموريون موسمون
پنهنجي اکين سان ٺاهي ٿي
چوڙيون پائڻ جي موسم ۾
هو ٽڪرا ٿي پوندي آهي
سرتيون هن کي
پنهنجي اڌوري محبت جون ڪهاڻيون ٻڌائين ٿيون
هوءَ انهن جي ڪچهرين ۾
دکي گيت ڳائيندي
پاڻ کي ٻوڙي
ڇڏيندي آهي....


***
بخشڻ مهراڻوي