پُڇائن جا پوپٽ اُڏاڻا گهڻا،
اوهان جا هئا پر ٺڪاڻا گهڻا.

رُلي ويون اُميدون اڪن تي ڪِري،
مليا ڪونه مُرڪڻ جا ٽاڻا گهڻا.

نِهارن کي ماري ڇڏيو مقتلن،
ٺري ويا شبابن جا ماڻا گهڻا.

چُمي وئي چپن کي چُمي نيرڙي،
جهڪا ٿي ستارا اُجهاڻا گهڻا.

ڇڏي ڏي ٻين جا حوالا پرين،
پتو رک ته پنهنجا وِڪاڻا گهڻا!

ڪيوسين مِٽي سان وفا جو وچن،
کُلي ويا اسان لاءِ گهاڻا گهڻا!

****
ايوب کوسو