دل سان پَرتل چنڊ به ناهي،
ميري موسم، ڪير سڏيندو!؟
تارن کي حيرانيون آهن،
ٺهندو ڊهندو خواب وڃي ٿو!
وڌندو هاڻ عذاب وڃي ٿو!
واعدن ۾ ويرانيون آهن!
تارن کي حيرانيون آهن!
واءُ چوي ٿو ڪو به نه ايندو!
پنهنجو وڇڙيل پاڇو آهي!
***
ايوب کوسو
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں